Diario del proyecto Grzyby Polski

Dzieżka Pomarańczowa

Saprotrof, GRZYB JADALNY, ale pozbawiony smaku. Bywa wykorzystywany do ozdabiania potraw.

Morfologia

Owocnik

Średnica 2–10 cm. U młodych osobników niemal kulisty, później miskowaty o powyginanych brzegach, u starszych niemal płaski, okrągławy, płatowato powyginany i o pofalowanych brzegach. Trzonu brak. Wewnętrzna warstwa rodzajna, w której powstają zarodniki jest gładka, w kolorze od żółtoczerwonego przez pomarańczowy do cyno–brązowo–czerwonego, strona zewnętrzna jest delikatnie aksamitna, w kolorze od białawego do bladożółtoochroweg.
Miąższ
Bardzo cienki, kruchy i wodnisty. Ma biało–siwy kolor, smak i zapach słaby, po rozdrobnieniu zapach jest przyjemny.
Zarodniki
Bezbarwne, podłużnie eliptyczne, pokryte siateczkowatą ornamentacją. Rozmiary: 16–24 × 8–12 μm.

Występowanie

Dzieżka pomarańczowa jest rozprzestrzeniona na całym świecie. Występuje na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy, ale jest na należących do Antarktyki wyspach Szetlandy Południowe i Orkady Południowe. Występuje także na wielu wyspach wszystkich oceanów. W Europie na północy występuje po Islandię i archipelag Svalbard i jest pospolita.
Owocniki pojawiają się od późnego lata do jesieni, zazwyczaj grupowo, często bardzo licznie, na ziemi, głównie na otwartych, nasłonecznionych miejscach. Najczęściej rośnie na drogach leśnych i ich obrzeżach, w przykopach i rowach, na wypaleniskach. Spotkać ją można zarówno w lesie i w zaroślach, jak w parku, na cmentarzu, w ogrodzie między trawami. Unika gleb wapiennych, preferuje natomiast gleby gliniaste i piaszczyste, często na przykład jest pierwszym organizmem, który pojawia się masowo na naniesionych po powodzi przez rzeki i potoki zwałach piasku i ziem.

Źródło: Wikipedia

W Polskich lasach występuje rzadki grzyb Siedzuń sosnowy.

W Polsce uznawany był za gatunek rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status R – potencjalnie zagrożony z powodu ograniczonego zasięgu geograficznego i małych obszarów siedliskowych. Znajduje się na listach gatunków zagrożonych także w Belgii, Estonii, Litwie, Norwegii, Łotwie. Wbrew ustaleniom czerwonej listy w Polsce jest jednak dość częsty.

Występuje w lasach iglastych i mieszanych. Rośnie na korzeniach drzew iglastych, zarówno martwych, jak i żywych. Najczęściej rośnie na korzeniach sosny, na świerku rzadko. Może atakować również daglezje (Pseudotsuga). Owocniki wyrastają u podstawy pnia. W ciągu roku wyrasta jeden owocnik. Na zaatakowanym drzewie owocniki pojawiają się również w następnych latach, nie w każdym roku, ale od czasu do czasu.

źródło: Wikipedia